کد مطلب:32844 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:27

گنجینه پرسمان » اعتقادات

قرآن مجيد خدا را چنين معرفي مي كند : « و انّه هو ربّ الشعري ؛ اوست پروردگار ستاره شعري اكنون اين پرسش پيش مي آيد كه در ستاره شعري چه ويژگي اي هست كه خداوند خود را پروردگار آن مي خواند ، و چرا از ستاره هاي ديگر نام نمي برد ، در صورتي كه آفريدگار و پروردگار همه آنهاست؟
{P - سوره النجم ، آيه 50 . P}

اين كار به دو دليل مي تواند باشد :
اوّل- گروهي از عرب ، مانند قبيله خزاعه ، ستاره نامبرده را مي پرستيدند و آن را تقديس مي كردند و مبداء آثارش در روي زمين مي دانستند . از اين روي قرآن مجيد براي آگاه كردن اين گروه به اين كه ستاره مذكور با همه نيرو و درخشندگي اش بسان موجودات ديگر ، آفريده خداست ، مي فرمايد » خداوند است كه پروردگار ستاره شعري است » يعني اين گروه آفريده را آفريدگار پنداشته و به جاي پرستش آفريدگار دانا و تواناي جهان ، يكي از آفريدگان او را مي پرستيدند .
{P - مجمع البيان ، ج 5 ، ص 183 . P}
دوّم- ستاره شعري يكي از ستارگان درخشان آسمان است كه ستاره شناسان آن را « آلفا » يا پادشاه ستارگان مي گويند . اين ستاره داراي ويژگيهايي شگفت است كه در زير به برخي از آنها اشاره مي كنيم .
بنابر تحقيقاتي كه در رصد خانه پاريس انجام پذيرفته است ، شدت حرارت سطح شعري 120000درجه سانتي گراد و در سطح سياره همراهش 800درجه است ، در صورتي كه شدت حرارت در سطح كره خورشيد ، كه سيارات منظومه شمسي را روشن مي كند و حيات مي بخشد ، 6500درجه است اين خود از شگفتيهايي است كه عظمت ستاره « شعري » را مي رساند .
جرم اين سياره حدوداً پنجاه هزار مرتبه سنگين تر از آب است ، در صورتي كه ميان سيارات منظومه شمسي ، جرم « عطارد » كه از همه سنگين تر است شش برابر آب است . با اين وصف ، جاي آن است كه بپرسيم مگر اين سياره عجيب از چه عنصري تشكيل يافته است؟
ستاره شعري در زير ذوزنقه زيبايي جاي دارد كه ميان آن سه ستاره تقريباً در امتداد يك خط مستقيم ديده مي شوند . ذوزنقه مذكور ، كه از زيباترين منظره هاي آسمان است و دو ستاره پر نور در دو گوشه اش فروزان است ، موسوم به « صورت جبار » يا « جوزا » است .
شعري از درخشان ترين ثوابت آسمان است . هنگام ظهور شعري در اين قرن ، فصل زمستان است ، ولي در عصر منجمان باستان مصر ، كه نزديك هفت هزار سال پيش مي زيسته اند ، ظهور اين ستاره در آسمان يا آغاز تابستان همراه بوده است .
بنابر مطالب فوق و تحقيقات امروز دانشمندان ، ستاره شعري كره اي بسيار بزرگ است كه حجم آن بيست بار از خورشيد بزرگتر است . جرم خورشيد 1310000 برابر زمين است ، ولي فاصله شعري از ما ، نسبت به فاصله خورشيد از زمين ، بسيار زياد است ، به طوري كه فاصله اش را يك ميليون برابر فاصله خورشيد مي دانند .
مي دانيم كه سرعت نور در ظرف يك ثانيه 300000 كيلومتر است ، يعني 50000فرسخ فاصله را مي پيمايد و نور آفتاب پس از پيمودن 150ميليون كيلومتر ، در ظرف هشت دقيقه و 13 ثانيه به زمين مي رسد ، ولي نور كره شعري پس از ده سال به زمين مي رسد .
{P - دائرةالمعارف الاسلاميه ماده شعري ؛ فرهنگنامه ، ماده ستاره و غيره . P}
البته پاره اي از اين اوصاف در ستارگان ديگر نيز هست ، ولي مجموعه آنها گويا از ويژگيهاي ستاره شعري است .
{P - پاسخ كتاب پرسشها و پاسخهاي مذهبي ، ج 2 ، ص 222 . P}